E, moj prika ...

E, moj prika ...

Svasta stane u po veka - ratova, pesme, rodjenja i odlazaka, ljubavi i svadja, zdravog neba i jakih kisa, prica i besanih noci, trcanja i lakih koraka, smeha i placa ...

Svakakvih zastava, parola, makro i mikro ekonomije, kamare para i supljih dzepova ...

Nema toga insana koji nije bar jednom bacio oko iza sebe i slatko se nasmejao musavom klincu koji je svoje bezbrizne detinje dane u nekom dvoristu provodio i za male novce srecu dobio ...

Da ... Lica ... Imena ...

Slike mesta koja su kao na traci prolazila i svako je, na svoj nacin, ostavilo lepu pricu u albumu, pozutelom od okretanja stranica ... U svakoj od tih prica isti je samo glavni junak, bas taj musavi decak - njegovi prvi koraci, skolske nedace i avanture u grmlju, male pegave sa kikama sto na cvet lipe mirisu, poneka razbijena arkada i potroseni zub u argumentovanoj raspravi, kiseli osmeh kod prve krigle piva - na tetku da namignes, cigara jer nisu oni bolji od mene, besomucno preslusavanje novih albuma trendy grupa, plesni koraci u lokalnoj diskoteci, sarmantno saputanje na obali jedinog nam mora, bolni susreti sa birokratijom i predebele knjige koje treba u malu lubanju sabiti, konkursi, sefovi, racuni, zimnica, zena, deca, komsije, prijatelji ...

Vrteska u kojoj je tesko probrati najsjajniju tacku, sahovska tabla na kojoj se kralj i ne vidi ...

Kazu stari i pametni ljudi kojih sve manje imamo srecu cuti da je vreme kada se crte podvlace i te reminescencije na povrsinu isplivaju znak da se putevi slivaju u jedan dobro znan i siguran ...

No ...

Svako ko je imao prilike, casti i srece da mu oko bar jednom zasija moze samo biti polaskan prilikom koju mu je cappo di tuti cappi dao da na velikom saru i svoje ime napise, da mu se ime ponekad provuce u neobaveznom razgovoru, tri kontinenta i dva veka daleko ...

Nisu zaduzbine samo u mermeru i pesmama ...

Neke od njih ostaju i u dusama onih koji su nas kroz zivot pratili i onih koji se nasih koraka sjete ...

I zato – ziveli !

Jos koji krug, jos koju pjesmu, jos koji osmeh ...

Da u knjigu jos koji redak ubacimo ...